تأثیر برنامه کوتاه مدت بازتوانی قلبی بر اضطراب و افسردگی در بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونر

مقدمه: اضطراب و افسردگی یکی از عوارض شایع پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونر می باشد. اگر چه ممکن است بیماران به دنبال جراحی قلب از مزایای جسمی و روانی بازتوانی قلبی سود ببرند؛ ولی برخی جنبه های فردی و اجتماعی می تواند روش اجرای بازتوانی قلبی را تغییر دهد. هدف: تعیین تأثیر برنامه کوتاه مدت بازتوانی قلبی بر اضطراب و افسردگی بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونر. روش: در این پژوهش شبه تجربی، 70 بیمار تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر در بیمارستان رضوی مشهد به صورت تخصیص غیرتصادفی در دو گروه مداخله و کنترل بررسی شدند. گروه مداخله به مدت 4 هفته 10 جلسه ای  تحت برنامه بازتوانی قلبی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی و پرسشنامه حمایت اجتماعی بود. پایایی ابزار با محاسبه آلفای کرونباخ تعیین گردید. داده ها توسط نرم افزار spss نسخه 21 و آزمون های تی مستقل، تی زوج، مجذورکای و من ویتنی تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین نمرات اضطراب و افسردگی قبل از مداخله تفاوت معنی داری نداشتند و همچنین دو گروه از نظر متغیرهای زمینه ای و مخدوش کننده همگن بودند. پس از مداخله، میانگین نمره اضطراب در گروه بازتوانی (1/3±8/8) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل (9/3±0/14) بود (031/0p<). میانگین نمره افسردگی در گروه بازتوانی (9/2±8/7) به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل (2/3±5/14) بود (001/0p<). نتیجه گیری: برنامه کوتاه مدت بازتوانی قلبی می تواند در کاهش اضطراب و افسردگی بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونر مؤثر باشد. این نتیجه را می توان در طرح ریزی برنامه مراقبتی، آموزش و تشویق بیماران برای بازتوانی پس از جراحی قلبی به کار برد.